Café Wall Illusie

Bij deze zogenaamde cafémuur illusie zijn de rijen met afwisselend zwarte en witte vlakken netjes op elkaar gestapeld, met telkens een klein verspringen tussen de vlakverdelingen. De lijnen ertussen zijn absoluut kaarsrecht. Maar toch zie je zelf dat de lijnen schuin lopen! Je brein neemt je in de maling, maar hoe? Lees snel verder voor de verklaring.

Kaarsrechte lijnen lopen scheef?

De Café Wall illusie werd voor het eerst uitvoerig beschreven door dr. Richard Gregory in 1979. Enkele jaren daarvoor is door een medewerker van Richard Gregory deze illusie vastgesteld bij het kijken naar de buitenmuur van een klein café in Bristol. Het viel hem op dat in het waar te nemen geometrische patroon gevormd uit witte en zwarte tegels, de voeglijnen leken te convergeren terwijl ze in realiteit geheel parallel lopen. Het effect was ook al eens sporadisch bekend als de zogenaamde Kindergarten illusie.

Rechte lijnen lijken schuin

Deze illusie kan het best beschreven worden als een schaakbord waarbij de opeenvolgende horizontale rijen witte en donkere tegels ten opzichte van elkaar verschoven zijn, zodanig dat tussen de opeenvolgende rijen de tegels elkaar deels overlappen. Bovendien worden bij de Café Wall illusie de rijen van elkaar gescheiden door een doorlopende, dunne lijn die een kleur heeft tussen wit en de kleur van de donkere tegels.

Richard Langton Gregory

Richard Gregory werd op 24 juli 1923 te Londen geboren. Na het afronden van zijn middelbare studies trad Gregory in dienst bij het Engelse leger. Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakte hij deel uit van de Royal Air Force. Tussen 1947 en 1950 volgde hij, dankzij een toelage van de RAF, een opleiding psychologie aan de Universiteit van Cambridge, waarna hij aan deze universiteit ging werken als wetenschappelijk onderzoeker. In de loop der jaren was Gregory verbonden aan tal van universiteiten, onderzoeksinstituten en bedrijven. Tussen 1970 en 1988 bekleedde Gregory het professoraat Neuropsychologie aan de Universiteit van Bristol. Sinds 1988 is hij professor emeritus aan deze universiteit. Hij schreef veel artikelen en boeken over psychologie en perceptie en overleed in 2010.