Charles Louis Alphonse Laveran (1845-1922)

De Franse medicus en bacterioloog Charles Louis Alphonse Laveran (1845-1922) ontdekte dat malaria veroorzaakt wordt door protozoën. Voor de ontdekking in de strijd tegen de tropenziekte malaria, werd hem in 1907 de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde uitgereikt.

Laveran ontving in 1907 de Nobelprijs voor Fysiologie of Geneeskunde.

Hij werd geboren in Parijs en verhuisde al op 5-jarige leeftijd met zijn ouders naar Algerije, waar zijn vader als legerarts werd gestationeerd. Hij ging na zijn schoolopleidingen in 1863 geneeskunde studeren aan de Universiteit van Straatsburg en wilde net als zijn vader een carrière als legerarts bereiken.

In 1867 promoveerde hij op zijn verhandeling “regeneratie van zenuwbanen”. Na de studie ging hij als legerarts werken en werd in 1870 naar het front van de Frans-Duitse oorlogshandelingen bij Metz gezonden. Na de capulatie van Metz vertrok hij naar het militaire ziekenhuis in Lille en was tevens actief in het St. Martin hospitaal in Parijs.

Na het beëindigen van zijn militaire carrière werd hij in 1874 docent in het vak Militaire Ziekten en Epidemiën. Vanaf 1884 kreeg hij een benoeming als professor en van 1896 tot in 1922 was hij als wetenschapper verbonden aan het Pasteur-instituut in Parijs. Zijn ontdekking deed hij in 1880 tijdens onderzoek in het Constantine ziekenhuis in Algiers. Parasieten zijn de veroorzakers van de tropenziekte malaria.