De biologie van het oog (2)

De anatomie van de iris wordt uitgebreid behandeld. De benaming Iris is overgenomen uit de Griekse mythologie. Als onderdeel van het oog is de iris wel één van de belangrijkste componenten in het optische systeem van het oog. Zij regelt de verlichtingssterkte op het netvlies, beïnvloedt de afbeelding van hetgeen gezien wordt en regelt de scherptediepte van het oog. De iris heeft een diameter van 12 mm en de opening in de iris wordt de pupil genoemd. Over de exacte afmetingen en de onderlinge samenhang geeft het studieboek veel informatie.

Biologie des Auges

Andere onderdelen als de ooglens en enkele veelvoorkomende ziekten en het netvlies met de staafjes en kegeltjes zijn gedetailleerd in woord en beeld gebracht. Ook maakt de lezer kennis met bijzondere kenmerken van de visuele waarneming, zoals met de theorie van de roosterverwisseling van Hermann en de kleurentheorie van Hering. De auteur vervolgt zijn boek met de behandeling van de plaatsing van het oog, de verschillende onderdelen ervan in het hoofd van de mens en de neurofysiologie van oogbewegingen.

Tenslotte geeft het uiterst waardevolle studieboek een beeld van het visuele kijkproces. Op het netvlies eindigt het optische deel van het zien. Hier begint dan ook het neurale deel van het zien. De lezer krijgt daar uitgebreid een beeld van. Met een verklarende woordenlijst, een trefwoordenregister en een literatuurverwijzing eindigt dit goed verzorgde studieboek de behandeling van het oog.

ISBN 3-87439-505-7, “Biologie des Auges”, Andreas Berke, Verlag WVAO, 1999, 381 pagina’s.