De extra lange neus van de kunstenaar René Magritte

Bij het zien van een afbeelding van het schilderij “L’Ellipse” uit 1948 van de Belgische kunstschilder René Magritte op het boek “La Période Vache” zullen kunstliefhebbers en andere kijkers gniffelen.

René Magritte als kunstzinnige inspiratiebron

Zo’n creatief ontwerp moet wel een boodschap verbergen. Elke tekening, schets of elk schilderij van Magritte bevat wel een complete afbeelding of een detail met een grappige, verwonderlijke of fascinerende uitstraling of betekenis. Kunstwerken van René Magritte mogen zeker daarmee uniek genoemd worden. Natuurlijk is te zien dat werk van andere tijdgenoten hem hebben geïnspireerd om te experimenteren in zijn voorstellingen. Bekend is de wederzijdse inspiratie van Magritte en Dalí voor het realiseren van surrealistische geschilderde voorstellingen. Ook andere kunstenaars in de groep surrealisten hebben elkaar geïnspireerd. Een bewondering voor het oeuvre van René Magritte (1898-1967) maakt de bewonderaar alert bij het kijken naar boeken en tijdschriften in schappen van kiosken en naar kunst in exposities in musea en galerieën. Zijn kunst valt dan direct op en laat kijkers steeds glimlachen. Verzamelaars van postzegels raken ook opgewonden bij het zien van nieuwe uitgaven, nieuwe vondsten of nieuw aangeboden filatelistische uitgaven met afbeeldingen van werken van René Magritte. In het land Mozambique verschijnen regelmatig postzegels met surrealistische kunst. De waardering voor het exclusieve oeuvre van deze veel gewaardeerde surrealist wordt er nog sterker door. Veel lezen en kijken in publicaties levert veelal nieuwe ervaringen op of bevestigingen van de al eerder opgedane veronderstellingen en indrukken. Was Magritte de eerste moderne schilder die speelde met onze visuele waarnemingen en zijn karikaturen? Ja dat deed hij op een bijzonder vermakelijke en fascinerende manier. Het is kunst met een psychologische achtergrond en natuurlijk met een knipoog naar de liefhebbers van surrealistische kunst. Het idee om een lange neus te tekenen ontstond ook bij de Britse kunstenaar en reiziger Edward Lear (1812-1888). Voor zijn boek “A Book of Nonsense” ontwierp en tekende Edward Lear een serie komische schetsen waarin een extreme vorm van de neus centraal staat. In de originele publicatie uit 1846 zijn de humoristische prentjes gepresenteerd met een bijbehorend gedichtje over de afbeelding. In die tijd waren zijn karikaturen uiterst populair. René Magritte zou best weleens door de spotprentjes van Edward Lear geïnspireerd kunnen zijn om de karikatuur te verwerken in zijn ideeën.

Afb. Drie spotprenten van Edward Lear voor zijn boek "A Book of Nonsense" uit 1846 en een postzegelblokje met kunst van Magritte.