Donald Arthur Glaser (1926-2013)

Wetenschapper Donald Arthur Glaser (1926-2013) ontving in 1960 de Nobelprijs voor de Natuurkunde voor de uitvinding van het zogenoemde bellenvat, een onderzoeksinstrument waarmee bewegingen van elementaire deeltjes zichtbaar kunnen worden gemaakt. De Amerikaans natuurkundige, neuro- en moleculair-bioloog is geboren in Cleveland (Ohio), kreeg al op jonge leeftijd tijdens zijn scholing op de middelbare school interesse voor een studie in de natuurkunde.

Donald Arthur Glaser ontving in 1960 de Nobelprijs voor de Natuurkunde.

De studie aan het Case Institute of Technology leverde in 1946 een bachelor graad op in de natuur- en wiskunde. Aan het California Institute of Technology behaalde hij in 1950 zijn doctoraal. Zijn wetenschappelijke carrière begon al in 1949 op de universiteit van Michigan als docent en onderzoeker. Hij promoveerde in 1957 tot hoogleraar en werd twee jaren later benoemd tot hoogleraar natuurkunde op de universiteit van Californië in Berkeley.

Na het winnen van de Nobelprijs richtte hij zijn onderzoeksactiviteiten op de wetenschap van de moleculaire biologie en bestudeerde het functioneren van de hersenen. In 1962 vond Glaser het bellenvat uit, als opvolger van het nevelgat. Hij ontving tevens onderscheidingen en ereprijzen voor zijn baanbrekende werk.