Door stereoscopische effect ontstaan ruimtelijke illusies

Driedimensionale beelden bevinden zich als medium binnen het grensvlak tussen vlakke beelden en de visuele ruimte. Door het stereoscopische effect van deze beelden ontstaat er vanuit het platte beeldvlak een ruimtelijke voorstelling. De 3D-beelden ontstaan eigenlijk alleen in onze hersenen en veelal door ervaringen uit eerdere waarnemingen. 3D opereert daarbij als een contrastmoment van focussering van een tweedimensionale vlakke voorstelling.

3D-filmisches Denken einer Unmöglichkeit

3D opereert daarbij als een contrastmoment van focussering van een tweedimensionale vlakke voor-
stelling. Door de optische combinatie van twee vlakke stereoscopische plaatjes tot een virtuele kijkbelevenis is het duidelijk geworden dat het eindresultaat niet voor iedereen een gelijke belevenis geeft. In het nieuwe studieboek over de achtergronden van het ontstaan van 3D-beelden geeft de auteur Elisa Linseisen, als een onderdeel van haar afstudeerwerk voor het masterdiploma aan de Universiteit München, een uiterst waardevolle benadering van het fenomeen van het omzetten van twee op een bepaalde wijze verkregen stereoscopische plaatjes naar een fascinerende driedimensionaal eindplaatje op het gebied van stilstaande en bewegende beelden.

De snelle popularisering van de 3D-film en -videoproducties en de waardering voor 3D-programma’s op de moderne 3D-schermen hebben absoluut bijgedragen aan de keuze voor dit afstudeeronderwerp. Een zeer interessante beschouwing over 3D-denken en de driedimensionale waarneming.

ISBN 978-3-8260-5444-0, “3D - filmisches Denken einer Unmöglichkeit”, Elisa Linseisen, Verlag Königshausen & Neumann, 2014, 123 pagina’s.