Een beeld van de betekenis van Ostwald’s kleurenleer

Op basis van een voordracht tijdens een symposium “Kleurentheorie” heeft auteur Nadine Hey dit onderwerp in relatie tot de kleurenleer van Ostwald uitgewerkt. Wilhelm Ostwald (1853-1932) werkte als hoogleraar scheikunde en natuurkunde aan de Universiteit van Leipzig. Tijdens zijn onderzoekswerk op het grensvlak van scheikunde en natuurkunde ontdekte hij de katalyse en kreeg voor dit werk in 1909 de Nobelprijs voor Scheikunde.

Die Farbenlehre Wilhelm Ostwalds

Tijdens zijn periode als professor begon hij zich te verdiepen in de kleurenleer. In 1904 verschenen onder zijn naam zogenoemde ‘schildersbrieven’, waarin hij onder meer schreef over schadelijke kleurstoffen. Vanaf 1914 werkte Ostwald aan het meetbaar maken van carrosseriekleuren en aan een kleurensysteem waarmee men kleuren kon standaardiseren en reproduceren. Tegelijkertijd moest dit kleurensysteem ook rekening houden met emotionele kleurwaarneming.

In moderne en technische termen kan men zeggen dat Ostwald een sensorisch kleurensysteem wilde creëren. De wiskundige grondslagen van een dergelijk kleursysteem worden in het kader van het seminar in het compacte boekje besproken. Hij schreef een groot aantal werken over het onderwerp kleurenleer. Ostwald merkte op dat kleurenleer al lang als een wetenschap werd beschouwd voordat kleuren werden gemeten. Hij bracht de bestaande kleurvolgordes in een systeem en legde daarmee de basis voor meerdere moderne kleursystemen. Daardoor leeft het baanbrekende idee van Ostwald voort.

ISBN 978-3-638-93004-8, “Die Farbenlehre Wilhelm Ostwalds”, Nadine Hey, GRIN, 2003, 12 pagina’s.