Een film over het oneindige zoeken van Maurits Escher

Eschers persoonlijke documenten zoals brieven en dagboeken geven een prachtig beeld van wie hij was, wat hij dacht, voelde en waar hij naar op zoek was. “Ik ben bang dat er maar één persoon in de wereld is die een echt goede film van mijn werk kan maken; ik zelf.” schreef M.C. Escher in 1969 aan een Amerikaanse verzamelaar van zijn werk. En dat is precies wat Escher in de film “Het oneindige zoeken” doet.

De bioscoopbezoeker bekijkt de film door de ogen van Escher

Hij is namelijk de regisseur, niet letterlijk maar symbolisch. Escher was namelijk naast een visionair grafisch kunstenaar ook een scherp waarnemer die zijn observaties in honderden brieven, dagboeken, artikelen, lezingen en catalogi beschreef. Op basis van dit materiaal geeft Escher in de film, in zijn eigen woorden, een zeer aangrijpend en persoonlijk beeld van zijn leven met al zijn angsten, twijfels, successen, verwondering en natuurlijk met zijn visie op zijn werk. De bioscoopbezoeker bekijkt de film door de ogen van Escher.