Ehrenstein Illusie

Zo lijkt het inderdaad wel te zijn, maar de zijden van het vierkant bestaan toch echt uit kaarsrechte lijnen. Door de cirkels op de achtergrond ziet ons brein de schuine rechte lijnen iets krom lopen.

Een vierkant met kromme lijnen?

Naar Ehrenstein, een Duitse psycholoog, zijn twee optische illusies vernoemd. De één is die van een vierkant op een veld van concentrische cirkels en de ander is gebaseerd op het verschijnsel van licht en helderheid contrast. Ehrenstein beschreef voor het eerst zijn optische illusie van een vierkant op een aantal concentrische cirkels in 1921 in zijn dissertatie voor zijn doctoraal studie en publiceerde er over in 1925. Zijn ontwerp heeft een sterke overeenkomst met de optische illusies van de onderzoekers William Dillard Orbison (1911-1952) en Mario Ponzo (1882-1960). De zijden van het vierkant lijken in dit cirkelveld krom te zijn, maar zijn dat zeker niet.

Spontane witte rondjes

Walter Ehrenstein (1899-1961) heeft ook een optische illusie beschreven op basis van een licht- en helderheidcontrast. Vier lijntjes vormen een schijnbaar kruis, maar komen niet samen en raken elkaar niet. Er vormen zich spontaan rondjes tussen de vier eindpunten van de lijntjes, terwijl er helemaal geen rondjes zijn getekend. In een donkere omgeving lijkt het lichte vlak lichter dan in een lichtere omgeving.

Automatisch laten invullen

Dit verschijnsel berust op onze routine. De illusie ontstaat door een eenvoudige verwisseling van vormen achtergrond. Ons visuele systeem wordt afgeleid en vult automatisch de leegte aan. Ehrenstein beschreef de geometrische visuele illusie in 1941 en experimenteerde daarna ook met gebruik van kleur, dat een versterkte werking geeft van het optische effect. In 1930 presenteerde hij een volledig beeld van de eend-konijn illusie van Jastrow op basis van een eigen vervolgonderzoek.