Elias James Corey (1928)

Voor zijn bijdragen aan de ontwikkeling van de synthetische organische chemie ontving de Amerikaans wetenschapper en scheikundige Elias James Corey in 1990 de Nobelprijs voor de Scheikunde. Vanaf zijn twaalfde jaar bezocht hij de lagere school en in aansluiting daarop de Lawrence Public High School. In 1945, hij was toen 16 jaar, startte zijn studie aan het MIT.

Elias James Corey ontving in 1990 de Nobelprijs voor de Scheikunde.

Door zijn fascinatie voor het onderwerp organische scheikunde verruilde hij al snel zijn universitaire studie wiskunde voor die van de scheikunde. In 1948 behaalde hij daarin de bachelor graad. Met een dissertatie over de synthese van penicilline promoveerde hij in 1951.

Meteen werd hij een instructeur aan de universiteit van Illinois. Hij deed ook fundamenteel scheikundig onderzoek in Europa. In 1954 volgt een benoeming als assistent hoogleraar en in 1956 een benoeming tot hoogleraar. In 1959 werd Elias J. Corey benoemd als hoogleraar aan de Harvard Universiteit.

Nobelprijswinnaar E.J. Corey publiceerde gedurende zijn loopbaan meer dan 1000 artikelen en verhandelingen en wordt in zijn vakgebied veelvuldig geciteerd. Tot aan zijn emeritaat bleef hij verbonden aan de Harvard Universiteit.