Filatelistische aandacht voor: Het oog en oogheelkunde (36)

Er werden in die periode meerdere monturen- en lenzenfabrieken opgericht. In 1801 werd in Pruisen (D) door Johann Heinrich August Duncker de eerste slijpfabriek voor glaslenzen opgericht. Ook de oogheelkundige kennis nam toe. Deze kennis leidde in 1850 tot de uitvinding van de oogspiegel of ophtalmoscoop door de Duitse wetenschapper Hermann von Helmholtz.

Met dit meetinstrument werd het oog op een eenvoudige wijze onderzocht en voor het eerst in de geschiedenis konden netvlies en oogzenuw via de pupil worden waargenomen. De Nederlandse wetenschapper Frans Cornelis Donders ontdekte in die periode dat verziendheid veroorzaakt wordt door een te lange oog-as. Ook onderzocht Donders astigmatisme als veel voorkomende oogafwijking.

De auteur geeft voorts een beschrijving van de bril als modeverschijnsel en de acceptatie als noodzakelijk hulpmiddel. Ook besteedt hij ruim aandacht aan de ontwikkelingen van de optische hulpmiddelen telescoop en microscoop, de contactlens, de zonnebril en de oogmeetkunde. In het hoofdstuk “Zien en het oog” bespreekt de auteur de opzienbarende opbouw en werking van onze ogen en laat lezers kennismaken met een aantal meest bekende oogafwijkingen.

Het telkens weer boeiende verschijnsel gezichtsbedrog is overzichtelijk verklaard en in beeld gebracht. Het onderzoek naar dit verschijnsel begon in 1854, toen J.J. Oppel een eerste artikel publiceerde over het fenomeen van de geometrische optische illusies. Het boek eindigt met een beeld van de werkzaamheden van de opticien, de contactlensspecialist, de oogarts en met een beeld van de belangrijkste verzamelaars van brillen, optische instrumenten en oogheelkundige attributen. Een woordenlijst met verklaringen van de belangrijkste begrippen uit de oogheelkunde sluit dit leerzame en informatieve boek af. (Wordt vervolgd).

ISBN 90-9016016- 7, “De bril bekeken”, R.A.J. Doodkorte, Visielux, 2002, 127 pagina’s.