Filatelistische aandacht voor: Meterconventie - SI-stelsel (6)

De Schots wis- en natuurkundige James Clerk Maxwell (1831-1879) overleed in Cambridge. De theorie van het klassieke elektromagnetisme is ontstaan op basis van zijn vier zogenoemde Maxwellvergelijkingen. Samen met Albert Einstein en Isaac Newton behoort hij tot de groep van de grootste natuurkundigen aller tijden. Hij is geboren in de Schotse hoofdstad Edinburgh. In 1840 ging hij naar de Edinburgh Academy en in 1841 ontving Maxwell al een wiskunde medaille.

Pioniers van de SI-eenheden

Toen hij 14 jaar was schreef hij zijn eerste we-tenschappelijke artikel met als titel “Oval Curves”, naar de Cartesiaanse ovalen van René Descartes. Op 16-jarige leeftijd studeerde hij aan de universiteit van Edinburgh in de natuurwetenschappen en publiceerde hij tijdens zijn studieperiode twee wetenschappelijke artikelen. In 1850 verliet hij Edinburgh om in Cambridge verder te studeren aan het Trinity College van de universiteit van Cambridge en bracht veel tijd door in een eigen laboratorium voor zijn experimenten met elektriciteit en licht.

In 1854 ontving hij zijn diploma. Hij bekleedde diverse functies als hoogleraar in Aberdeen en Londen. In Londen publiceerde hij zijn belangrijkste werk over elektromagnetisme. Hij trouwde in 1858 met Katherine Mary Dewar en in 1861 kreeg hij de benoeming van Fellow van de Royal Society in Londen. In het jaar 1867 reisde hij met zijn vrouw door Italië en bezochten onder meer Florence en Rome. Daarna volgt in 1871 nog een belangrijke benoeming, namelijk die tot de eerste Cavendish-hoogleraar in de experimentele natuurkunde aan de universiteit van Cambridge.

Ook richtte hij een modern natuurkundig laboratorium in als onderdeel van het Cavendish. Op 16 juni 1874 werd het laboratorium officieel in gebruik genomen. James Maxwell overleed in 1879 op slechts 48-jarige leeftijd. Voor zijn betekenis voor de voortgang in de wetenschap ontving hij meerdere hoge onderscheidingen en bijzondere internationale benoemingen. Maxwells interesse voor de kleurenfotografie toonde hij in zijn publicaties met de resultaten van onderzoekingen en experimenten gerelateerd aan kleurwaarnemingen en kleurenanalyse. Hij ontving er zelfs in de zomer van 1860 een onderscheiding vanuit de Royal Society voor. In 1861 demonstreerde hij de internationaal bekend geworden driekleurenprojectie van een Schotse ruit. (Wordt vervolgd).