Filatelistische aandacht voor: Pierre en Marie Curie (7)

Van de Zweedse Koninklijke Academie van Wetenschappen ontving onderzoeker Henri Becquerel op 12 november 1903 de Nobelprijs voor natuurkunde ‘als blijk van erkenning voor zijn speciale verdiensten door zijn ontdekking van natuurlijke radioactiviteit’. Gelijktijdig ontvingen ook Pierre Curie en Marie Sklodovska-Curie voor hun onderzoek naar stralingsverschijnselen die eerder ontdekt werden door professor Henri Becquerel, de Nobelprijs voor natuurkunde.

Pioniers in de radioactiviteit

Zijn familierelaties en familiebanden zijn de basis voor dit geweldige succes op een tijdstip dat er veel stond te gebeuren in de eeuwen daarna. Zowel zijn voorouders als zijn ouders zelf droegen veel bij aan de ontwikkeling van Henri (1852-1908) als onderzoeker en beroemde wetenschapper. Zijn interessante levensverhaal, werk en activiteiten zijn boeiend en uitgebreid in het boek onder de titel “De Becquerel-dynastie” verteld en toegelicht door auteur Loïc Barbo.

Henri Becquerel accepteerde de prijs met enige terughoudendheid, omdat hij vond dat zijn vader en grootvader de prijs meer verdienden. Ook zij waren spraakmakend in hun vakgebied. De drie werkten samen in hetzelfde laboratorium en publiceerden gemeenschappelijke artikelen over het verschijnsel fluorescentie. Het begon met Antoine-César Becquerel (1788-1878), in het dorp Châtillon-sur-Loing in de Loiret geboren, met zijn geweldige ambities in het Franse leger, zijn wetenschappelijke opleiding en zijn huislaboratorium voor het houden van fysische experimenten. Hij werd bekend als pionier op het gebied van de thermo-elektriciteit. (Wordt vervolgd).