Filatelistische aandacht voor: René Magritte (3)

Net als de verrassende voorstellingen van René Magritte op de schilderijen bieden ook vele tekeningen, gouaches, collages en aquarellen een keur aan onmogelijkheden en andere typisch ‘Magrittiaanse’ surrealistische vondsten. Ze geven bovendien op een voorbeeldige manier inzicht in de artistieke praktijk van deze Belgische topkunstenaar.

René Magritte op postzegels

Wie aan René Magritte denkt, denkt meestal in eerste instantie aan zijn fascinerende werk ‘Réproduction interdite’ (1937) uit de collectie van het Museum Boijmans Van Beuningen. Een man, op de rug gezien, kijkt in de spiegel en ziet zichzelf op de rug. Een optische illusie van een bijzonder karakter. Dit beeld heeft al vele redacties van tijdschriften sterk geïnspireerd als ontwerp voor een gebruik als titelpagina.

Onder de titel “René Magritte 1948. La Période vache” kennen we een tot nu toe vrijwel onbekend gebleven fascinerende episode in het oeuvre van de Belgische surrealist. Voor de eerste expositie in Parijs in 1948 vervaardigde René Magritte in zeer korte tijd een groep schilderijen en gouaches met afbeeldingen, die sterk afweken van zijn tot dan toe bekende meesterwerken.

In een nieuwe, snelle en agressieve stijl van schilderen ontstonden binnen enkele weken ongeveer 30 volledig ontypische kunstwerken, die tijdens de duur van een expositie in Parijs voor veel opschudding zorgden. Magritte zag deze expositie als een uitgelezen tijdstip om het arrogante kunstpubliek van Parijs een lesje te lezen.

Hij heeft zich laten inspireren door comics en karikaturen en wist als geen ander op een geraffineerde wijze de kunststijlen van de kunstenaars James Ensor en Henri Matisse te imiteren. Achteraf is echter zijn nieuwe tijdelijke stijl inspiratiebron geweest voor meerdere kunstschilders in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Tijdens de Parijse expositie werd geen enkel beeld verkocht en de pers reageerde zeer koel en gereserveerd. (Wordt vervolgd).