Filatelistische aandacht voor: Robert Koch (19)

In 1901 werd de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde voor de eerste maal in de geschiedenis uitgereikt aan de Duitse medicus Emil Adolf von Behring (1854-1917) voor de ontwikkeling van een serum tegen difterie en tetanus. Voor deze prestaties werd hij in de adelstand verheven. Op een leeftijd van 20 jaar studeerde hij voor arts bij het Duitse leger. Na zijn militaire carrière als legerarts ging hij in 1889 werken aan het Instituut voor Hygiëne in Berlijn en werd enkele jaren assistent van wetenschapper en medicus Robert Koch.

Pioniers in de geneeskunde

Vanaf 1894 bekleedde hij de functie van hoogleraar Hygiëne aan de Universiteit van Halle en een jaar later aan de Universiteit van Marburg. Bekend is de Russische microbioloog Élie Metchnikoff (1845-1916) geworden door de resultaten van zijn onderzoek naar ons immuunsysteem en door een toekenning van de Nobelprijs voor de Fysiologie of Geneeskunde in 1908 voor de resultaten van een onderzoek naar het bestaan en de werking van fagocytose. Élie Metchnikoff werd in de Oekraïne geboren.

Afgebeeld is een portret van Emil von Behring en is niet dat van Wilhelm Conrad Röntgen.

De Nobelprijs moest hij delen met de Duitse wetenschapper Paul Ehrlich. Metchnikoff begon in 1856 zijn vooropleiding aan het lyceum in Charkow. Hier ontwikkelde hij zijn interesse in biologie. In 1862 deed hij een poging om biologie te studeren aan een Duitse universiteit. Deze poging slaagde niet en besloot hij voor de studie natuurwetenschappen aan de Charkov Imperial University en deed over de 4-jarige studie slechts 2 jaar. In 1864 vertrok hij naar Duitsland voor een studie zeefauna op Helgoland en volgde daarna studies aan universiteiten in Giessen, Göttingen en München.

Hij keerde in 1867 terug naar Rusland voor de functie van docent in Odessa en kreeg daarna een aanstelling aan de universiteit van Sint-Petersburg. In 1870 werd hij hoogleraar in meerdere vakken op de universiteit van Odessa. In de privésfeer kende hij weinig voorspoed en geluk. In de periode tussen 1873 en 1880 werd hij tweemaal weduwenaar. In zijn studie kreeg hij interesse in microben en in het immuunsysteem. In 1882 had hij een eigen laboratorium en verkondigde radicale medische theorieën. In 1888 vertrok hij naar Parijs om te overleggen met Pasteur. Dat leidde tot de aanstelling aan het Pasteur Instituut, waar hij de rest van zijn leven bleef werken. (Wordt vervolgd).