Friedrich Christian Carl von Bodelschwingh (1877-1946)

Friedrich Christian Carl von Friedrich (Fritz) von Bodelschwingh (1877-1946) was een Duits protestantse theoloog. Ook bekend als Friedrich von Bodelschwingh de Jonge en zijn vader was Friedrich von Bodelschwingh de Oude (1831-1910). Friedrich von Bodelschwingh groeide op als zoon van pastoor Friedrich von Bodelschwingh en zijn vrouw Ida. Op 30 april 1911 trouwde hij met Julia, geboren von Ledebur. Zijn schoonzus Luise von Ledebur was getrouwd met zijn broer Wilhelm von Bodelschwingh.

Bodelschwingh’s vertragende houding tegenover eugenetische sterilisatie was ambivalent.

Friedrich studeerde protestantse theologie in Bonn, Bazel, Tübingen en Greifswald. Na zijn studie trad hij, net als zijn twee broers, in dienst bij het Von Bodelschwinghsche Bethel Instituut, die in 1867 werd opgericht en in 1872 werd overgenomen door zijn vader Friedrich von Bodelschwingh en waarvan hij in 1910 de leiding overnam. Het Bodelschwingh Bethel Instituut, zorgde voor de gezondheidszorg aan armen.

Na de dood van zijn vader in 1910 nam Friedrich von Bodelschwingh de dagelijkse leiding over. In 1921 breidde hij de diensten van het Instituut uit met de zorg voor weeskinderen-jongens waarvan de geboortedatum niet bekend was. Hij is een van de weinigen die drie keer op een Duitse postzegel is verschenen en wel in 1967 ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Bethelziekenhuizen, in 1977 ter gelegenheid van zijn 100e verjaardag en in 1996 ter gelegenheid van zijn 50e dag van overlijden.

Bodelschwingh’s vertragende houding tegenover eugenetische sterilisatie was ambivalent. Aanvankelijk verwierp hij de ideeën niet. In een toespraak over het onderwerp “Het leven onwaardig?”, ging hij in op een mogelijke “rampzalige ontwikkeling” veroorzaakt door die gedachte in een periode tussen 1933 en 1945.