Gerhard Heinrich Friedrich Otto Julius Herzberg (1904-1999)

Gerhard Heinrich Friedrich Otto Julius Herzberg (1904-1999) was een natuurkundige en fysisch-chemicus die in 1971 de Nobelprijs voor Scheikunde ontving. Hij werd geboren in Duitsland en vluchtte in 1935 naar Canada, waar hij zijn carrière voortzette. Herzberg kwam in Hamburg als zoon van Albin H. Herzberg en Ella Biber ter wereld.

Gerhard Herzberg ontving in 1971 de Nobelprijs voor Scheikunde.

Zijn vroege opleidingen genoot hij in Frankfurt en Hamburg en aansluitend studeerde hij natuurkunde aan het Darmstadt Instituut van Technologie. In 1928 behaalde hij zijn diploma onder H. Rau. Daarna deed hij postdoc-onderzoek aan de Universiteit van Göttingen onder James Franck en Max Born en van 1928 tot 1930 aan de Universiteit van Bristol.

In 1930 werd hij benoemd tot privaatdocent en senior-assistent aan de faculteit natuurkunde van het Darmstadt Instituut van Technologie. In augustus 1935 besloot Herzberg om Duitsland te verlaten als vluchteling (zijn vrouw was joods) en werd in Canada gasthoogleraar aan de Universiteit van Saskatchewan. Een paar maanden later werd hij benoemd tot hoogleraar fysica, een positie die hij tot 1945 behield. Van 1945 tot 1948 was Herzberg hoogleraar spectroscopie aan het Yerkes Observatorium in Chicago.

In 1971 ontving Herzberg de Nobelprijs voor zijn bijdragen aan de kennis van de elektronenstructuur en de geometrie van moleculen, in het bijzonder die van de zogenoemde vrije radicalen. Ook bracht zijn werk inzicht over de samenstelling van de aardse atmosfeer op grote hoogte.