Hering Illusie / Wundt Illusie

De lijnen die je in deze illusies ziet, lijken inderdaad wel krom te lopen. Ze lijken iets hol of juist bol te lopen ten opzichte van elkaar, maar de waarheid is dat ze precies evenwijdig lopen. Door het lijnenspel op de achtergrond wordt ons brein in war gebracht.

Evenwijdige lijnen lijken krom?

In de tweede helft van de 19e eeuw beschreven de Duitse wetenschappers Ewald Hering (1834-1918) en Wilhelm Wundt (1832-1920) twee sterk op elkaar gelijkende illusies, respectievelijk bekend als de Hering illusie en de Wundt illusie. Reeds in 1861 beschreef de fysioloog Hering een optische illusie waarbij twee evenwijdige lijnen naar buiten leken te buigen. Deze vorm van gezichtsbedrog kwam tot stand wanneer de evenwijdige lijnen gekruist werden door een reeks rechten die naar boven en onder uitstraalden vanuit een punt gelegen tussen de evenwijdige lijnen. Hierdoor ontstond een vals gevoel van diepte.

De Wundt illusie veroorzaakt in feite het tegenovergestelde effect. De twee evenwijdige lijnen lijken naar binnen toe te buigen. Dit wordt veroorzaakt door twee bundels van uitstralende lijnen die respectievelijk vertrekken boven en onder de evenwijdige lijnen en elkaar kruisen tussen de evenwijdige lijnen. De effecten zijn verwonderlijk en fascinerend.

Karl Ewald Konstantin Hering

De Duitse fysioloog Ewald Hering werd geboren in 1834 en overleed in 1918. Hering onderzocht tijdens zijn loopbaan voornamelijk de manier waarop we kleuren waarnemen. Hij ging hierbij in tegen de toen algemeen aanvaarde opvatting dat de mens alle kleuren waarneemt in functie van de drie primaire kleuren rood, groen en blauw. Hering beweerde, daarentegen, dat het visueel systeem van de mens werkt volgens een systeem van complementaire kleuren, hetgeen vandaag de dag ook algemeen aanvaard wordt.

Wilhelm Maximillian Wundt

Wilhelm Wundt werd in 1832 geboren te Neckarau in de omgeving van Mannheim. Hij studeerde aan de universiteiten van Tübingen, Heidelberg en Berlijn. In 1856 beëindigde hij te Heidelberg zijn studie geneeskunde. Twee jaar later werd hij daar aangesteld als assistent van de natuurkundige en fysioloog Hermann von Helmholtz (1821-1894) om daar in 1864 te promoveren tot assistent professor in de fysiologie. In zijn laatste jaar te Heidelberg begon hij te schrijven aan zijn “Principles of Physiological Psychology”. Dit werk zou uitgroeien tot één van de belangrijkste publicaties in het vakgebied psychologie. Het volgende jaar (1875) aanvaardde Wundt een professoraat te Leipzig, waar hij vier jaar later het eerste psychologische laboratorium ter wereld zou uitbouwen. Hij bleef in Leipzig tot aan zijn dood in 1920. Wundt liet de wetenschappelijke wereld ruim 54.000 bladzijden tekst na.