Jingrun Chen (1933-1996)

Jingrun Chen (1933-1996) was een Chinese wiskundige die bekend staat om de resultaten van onderzoek in de analytische getaltheorie. Hij wordt beschouwd als een van de toonaangevende Chinese wiskundigen van de 20e eeuw en een van de meest invloedrijke wiskundigen in China. Chen was de derde zoon van een groot gezin uit Fuzhou. Van 1949 tot 1953 studeerde hij aan de wiskunde-afdeling van de Universiteit van Xiamen en was tevens leraar op de 4e middelbare school in Peking, maar werd al snel als ongeschikt ontslagen.

Jingrun Chen was een Chinese wiskundige.

Daarna nam de directeur van de universiteit, die erover hoorde, hem aan als klerk aan de universiteit van Xiamen. Hij bestudeerde het boek Additive Number Theory van Hua Luogeng, wat resulteerde in enkele werken die hij naar Hua stuurde. Hij doceerde erover in 1956 op de jaarlijkse bijeenkomst van Chinese wiskundigen en werd Hua's assistent aan de Academia Sinica in 1957. Chen was vaak ziek en had vooral last van de gevolgen van de Culturele Revolutie vanaf 1966, wat resulteerde dat het onderzoekswerk aan zijn instituut werd stopgezet.

Na de Culturele Revolutie werd hij in 1978 professor aan de Academia Sinica. In 1984 kreeg hij de ziekte van Parkinson. Hij werkte aan zijn vermoeden van het bestaan van twee priemgetallen en ontwikkelde zo de analytische getaltheorie en specifiek de additieve getaltheorie. Er ontstond de Stelling van Chen. Het vermoeden van Goldbach stelt dat elk even getal kan worden geschreven als de som van twee priemgetallen, en is tot op de dag van vandaag niet bewezen. In 1966 leverde Chen de beste benadering tot nu toe voor het vermoeden van Goldbach. Hij bewees dat elk even getal groter dan een bepaalde minimumlimiet kan worden geschreven als de som van een priemgetal en een ander getal dat ten hoogste twee priemfactoren heeft.