Johannes Kepler beschrijft natuurkunde van de hemel

Eind 1571 wordt in een ongewoon gezin, met een tante die heks is en een vader die huursoldaat is, de kleine Johannes Kepler geboren. Het is een zwaarmoedig kind, dat later een modelleerling zou worden. Johannes Kepler (1571-1630) bedrijft naar eigen zeggen “nieuwe astronomie, gebaseerd op oorzaak en gevolg, of als de natuurkunde van de hemel”.

Kepler - Astronoom op zoek naar Harmonie

Hij ontdekte onder andere dat planeten in ellipsen om de zon draaien. Ellipsvormige banen gaan in tegen de toenmalige gedachte dat het heelal volmaakt en rond is. In zijn tijd is die ontdekking daarom controversieel. De geniale Kepler wordt niet goed begrepen.

In deel 20 van de leerzame en educatieve serie “Wetenschappelijke Biografie” geeft de auteur op een onderhoudende en spannende wijze een gedetailleerd beeld over het werk van Kepler en vooral over zijn bewogen leven in een vreemde en misdadige wereld. Kepler moet zijn tijd, geld en kennis gebruiken om zijn moeder vrij te pleiten van hekserij.

Kepler persoonlijkheid is fascinerend en komt op opmerkelijke wijze tot uiting in zijn omvangrijke wetenschappelijke oeuvre. De wereld wordt geteisterd door godsdienstoorlogen en elk moment dat de lezers zich verdiepen in gebeurtenissen van zijn dagelijkse leven, ervaren zij zijn hartstocht voor de klassieke cultuur en het wetenschappelijk onderzoek. Ook zijn minachting voor de onwetendheid en de bekrompenheid van geest die verborgen gaan achter de schijnzekerheden van degenen die hun zekerheden niet willen toetsen aan de werkelijkheid komt op een bijzondere fascinerende wijze in beeld. De auteur is sterk geboeid geraakt in het werk van Kepler. Zij noemt Kepler in het boek dan ook “een reusachtige genie”. Als jong wiskundeleraar in Graz ontwerpt Kepler in 1595 een meetkundig model van het universum dat gebaseerd is op de regelmatige veelvlakken van Plato en hij schrijft zijn eerste boek “Mysterium”. Voor wiskundigen en astronomen een uitgelezen kans om alles te weten over de wetenschapper Johannes Kepler. In 1600 verliest Kepler echter zijn baan en zoekt hij hulp bij Tycho Brahe, wiskundige aan het hof van Praag. Hij wordt assistent van Brahe, volgt hem daarna op en begint een briljante carrière als astronoom. Pikant detail is dat Kepler en Brahe een aantal malen het niet met elkaar eens waren. De auteur vertelt over de ontmoetingen en de samenwerking. Verschillende publicaties van Kepler laten zien hoe vasthoudend en hoe modern hij was. Om de onzekerheid van zijn bevindingen te verminderen, bestudeert Kepler in 1603 de leer van de optica, werkt de theorie van het netvlies-beeld uit, en noemt de fundamentele punten in de optica en van de beweging van de sterren “brandpunten”. Het geheel is een fascinerend leerzame uitgave voor studenten, docenten en vele liefhebbers.

ISBN 978 90 8571 127 8, “Kepler - Astronoom op zoek naar Harmonie”, Anna Maria Lombardi, Uitgever Veen Magazines, 2007, 159 pagina’s.