Johannes Wier (1515-1588)

Johannes Wier (1515-1588) was een Nederlands-Nederrijn-arts, werkte voornamelijk in Düsseldorf en was als tegenstander van het heksengeloof één van de eersten die actief de heksenjachten bestreed. Hij geldt als een grondlegger van de psychiatrie en mensenrechtenverdediger. Hij publiceerde over zeldzame ziektes, bezeten vrouwenkloosters, seksueel misbruik, Faust en de rattenvanger van Hamelen.

Zijn lijfspreuk was 'Vince te ipse!’ (Overwin jezelf!).

De denkbeelden van Wier inspireerden tijdgenoten zoals Michel de Montaigne en de latere denkers Jacobus Scheltema, Sigmund Freud, Karl Marx en Victor Hugo. Zijn lijfspreuk was 'Vince te ipse!’ (Overwin jezelf!). Wier begon zijn carrière als arts rond 1540 in het gebied rond zijn geboortestad Grave. Zijn oudste zoon Dietrich werd daar rond 1540/42 geboren - misschien zelfs in Ravenstein in Kleve. In 1545 werd hij stadsarts in de Gelderse hoofdstad Arnhem in dienst van keizer Karel V.

In 1550 bracht humanist Heresbach Wier naar het hof van hertog Willem de Rijke van Jülich-Kleve-Berg, wiens lijfarts hij werd. In 1551, kort voor haar overlijden, behandelde Wier in kasteel Broich ook Irmgard von Sayn, die leed aan een ziekte die opvallend sputum produceerde (slijm dat uit de luchtwegen wordt opgehoest).