Joop Moerman hoort bij de groten van het surrealisme

De Nederlandse surrealistische kunstschilder Johannes Hendrikus (Joop) Moesman (1909-1988) geldt als een belangrijke vertegenwoordiger van het surrealisme in ons land. Hij is bovendien bekend geworden als een tegendraadse kunstenaar, die met zijn expliciet sensuele schilderijen regelmatig een schandaal veroorzaakte. In het boek “Moesman. Surrealisme en de seksen”, dat tevens diende als catalogus voor een expositie in het Centraal Museum in Utrecht, is het oeuvre van Joop Moesman geplaatst in de context van internationale surrealistische tijdgenoten.

Moesman, surrealisme en de seksen

Naast een grote schat aan afbeeldingen van werken van Moesman presenteren een aantal kunstexperts in essays, specifieke kenmerken en bijzonderheden uit zijn kunstzinnige aanpak, presentaties en gedragingen van het dagelijks gebeuren van de kunstenaar. Zo ervaren de lezers de lauwe onthaal van de werken in de Nederlandse kunstwereld, de opvallende interesse van Moesman en de surrealisten in liefde, seks en erotiek en de situatie van toen waarin vrouwelijke surrealisten een lange tijd in de schaduw hebben gestaan van hun mannelijke collega’s.

Moesman had in ons land een moeilijke reputatie. Hij stond bekend als vermaard mopperaar en zijn werk, in het tijdperk van De Stijl, werd vaak afgedaan als ouderwets. Hij deed mee aan een expositie met surrealistische kunst in Milaan, die in 1961 was samengesteld door de zelfgekroonde keizer van het rijk der surrealisten, André Breton. In de wereld van vandaag past het werk van Moesman perfect tussen de werken van onder andere René Magritte, Salvador Dalí en Leonor Fini.

ISBN 978-94-625-8370-2, “Moesman, surrealisme en de seksen”, Marja Bosma en Nina Folkersma, WBOOKS, 2020, 144 pagina’s.