Kleurenleer vormt de basis voor het gebruik van kleur

Aan het eind van de 18e eeuw volgden de ontwikkelingen rondom onze kennis over kleur in een rap tempo elkaar op. Telkens weer nieuwe ontdekkingen en toepassingen van kleurontwerpen en kleurgebruik. In die periode werd er hard gewerkt aan kleurtheorieën en het beschrijven van de fysiologie van ons oog en reacties ervan op het zien van kleur. Kleurentheorieën van wetenschappers en onderzoekers uit de 18e en 19e eeuw zijn in het algemeen te theoretisch om gesnapt te worden door leken en studenten.

Farbe als Gestaltungselement

Later werden echter steeds meer publicaties uitgegeven met de volledige achtergronden over het ontstaan en herkennen van kleur. De inhoud wordt dan afgestemd op de doelgroep. De wetenschappelijke benaderingen worden op een heldere wijze beschreven, waardoor het tevens mogelijk is om ook de psychologie achter kleur op abstracte wijze te behandelen. Speciaal afgestemd op een grote groep aan liefhebbers van kleur, studenten en docenten en professionele kleuradviseurs en -gebruikers biedt het compacte boekje een specifieke vorm van kleurenleer.

Theorie en praktijk van kleur zijn in de publicatie op abstracte wijze behandeld. De auteur behandelt de theorie en praktijk van zijn model van een kleurenleer in drie samen hangende onderdelen. Hij beschrijft kleur als verschijnsel, een vormende kracht, het gebruik in de kunst en werking van kleur. De eigenschappen van kleur komen aan de orde. Een literatuurlijst sluit alles af.

ISBN 3-7881-4047-X, “Farbe als Gestaltungselement”, Karl Eschmann, Muster-Schmidt Verlag, 1989, 65 pagina’s en 12 kleurenplaten.