Kunstwerken van Otto Dix geven spanning en sensaties

Kunstschilder Otto Dix (1891-1969) verbleef van 1922 tot in 1925 in Düsseldorf. Deze periode was voor hem bijzonder succesvol, waarin hij zijn onmiskenbare kritische en kunstzinnige uitdrukkingsstijl heeft kunnen ontwikkelen. In de expositie “Otto Dix - Der böse Blick” presenteert de Kunstsammlung Nordrhein-Westfalen voor het eerst op een uitgebreide manier de werken uit deze korte maar intensieve periode.

Otto Dix - Der böse Blick

De expositie vindt plaats in meerdere ruimten van het museum K20 tot en 14 mei 2017. Met de expositie krijgen de bezoekers een interessant beeld van de samenhang tussen de enorme productie van Dix, zijn esthetische en maatschappelijke betrokkenheid en zijn persoonlijke levensomstandigheden. De jonge kunstschilder en graficus uit Dresden kwam ter voorbereiding van een langer verblijf in Düsseldorf al in oktober 1921 aan.

Hij was toen al een redelijk bekende kunstenaar, maar hoopte in het Rijnland meer te verkopen en opdrachten te ontvangen. Zijn ambitie was hooggespannen en stortte zich op het vervaardigen van portretten in een stijl van de nieuwe zakelijkheid. Toen hij met een sterke persoonlijke en kunstzinnige ervaring in 1928 aankwam in Berlijn, was zijn reputatie als de kunstenaar met een “boze blik” al eerder algemeen bekend.

Aan zijn komst naar de Düsseldorfse kunstscène ging een contact met Conrad Felixmüller vooraf, die Dix liet kennismaken met de kunstenaars Otto Pankok, Gert Wollheim en andere kunstenaars van de avantgardistische groep “Het jonge Rijnland”. Binnen deze groep opereerde ook de kunsthandelaarster Johanna Ey, met een eigen galerie en trefpunt voor jonge Rijnlandse kunstenaars. Johanna Eye zette zich bijzonder in voor de carrière van de nog in Dresden levende en werkende Dix.

Tijdens de duur van de tentoonstelling “Otto Dix - Der böse Blick” (t/m 14 mei 2017) vinden rondleidingen, cursussen, lezingen en projecten plaats.

De verkopen van zijn werken gingen met sprongen vooruit. Johanna Ey meldde hem al in september 1920 de eerste verkopen van zijn werken. Toen zij uiteindelijk Dix leerde kennen, was zij gefascineerd van de dandyachtige jonge kunstenaar. Ze gaf hem onderdak in een zijkamer van de galerie en maakte hem één van de belangrijkste personen in haar kunsthandel. Tot één van de eerste verzamelaars van zijn werk behoorde de verzamelaar en arts dr. Hans Koch, die al veel eerder kontakten onderhield met de kunstscène in Dresden en zich in 1921 liet portretteren door Dix.

Martha Koch, de echtgenote van de verzamelaar, werd in die tijd verliefd op Dix. Beiden trouwden in het voorjaar van 1923. Dit wonderlijke huwelijk zette zowel de zakelijke als de privérelatie niet onder druk! De drie jaar in Düsseldorf waren voor Dix jaren van een enorme productie aan schilderijen en ontstond tevens het grootste deel van zijn oeuvre aan aquarellen. Vanaf 1922 volgde Otto Dix aan de Kunstacademie lessen in grafische druktechnieken. Zijn opgedane kennis, ervaring en familiegeluk waren de belangrijkste factoren in het tijdperk van zijn verblijf in Düsseldorf. Zijn ontwikkelde stijl is herkenbaar in de geëxposeerde werken. De prachtige catalogus is een juweel voor de vele liefhebbers van kunst.

ISBN 978-3-941773-42-4, “Otto Dix - Der böse Blick”,, Susanne Meyer-Büser, Prestel Verlag, 2017, 240 pagina’s.