László Blaskovics (1869-1938)

László Blaskovics (1869-1938) was een oogarts, universitair docent en algemeen gezondheidsadviseur. Hij woonde in zijn geboorteplaats tot hij tien jaar oud was, waar hij de basisschool voltooide. Het gezin verhuisde in 1879 naar Boedapest en vervolgde zijn studie in de hoofdstad. Hij voltooide in 1887 de middelbare school en vanaf dat jaar werd hij student aan de Faculteit der Geneeskunde van de Universiteit van Boedapest. In 1893 werd hij tot doctor in de geneeskunde gewijd.

László Blaskovics was oogarts, universitair docent en gezondheidsadviseur.

Emil Grósz en Vilmos Schulek herkenden zijn chirurgische behendigheid en nodigden hem uit voor een gesprek in de oogkliniek. Vanaf 1894 benoemde professor Schulek hem als onderwijsassistent aan de oogkliniek in Boedapest en tussen 1900 en 1904 bleef hij onderwijsassistent om daarna zijn plaatsvervanger te worden. In 1905 kwalificeerde hij zich als privéleraar in oogchirurgie. Na de dood van Schulek in 1905 werkte hij als afgevaardigde van de minister voor trachoomaangelegenheden en tegelijkertijd als hoofdarts van de trachoomafdeling van het ziekenhuis van Szent István.

Vanaf 1907 was hij tot 1927 hoofdarts van het staatsziekenhuis voor oogheelkunde van Boedapest. In 1912 ontving hij de titel van buitengewoon universitair docent. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hij het hoofd van de afdeling oogheelkunde van het reserveziekenhuis. In 1921 werd hij benoemd tot hoofdgezondheidsadviseur vanwege zijn werk op het gebied van volksgezondheid. Vanaf 1936, na de pensionering van Emil Grósz, werd hij benoemd tot directeur van de oogkliniek in Boedapest.