Louis-Nicolas Vauquelin (1763-1829)

De Franse scheikundige Louis-Nicolas Vauquelin (1763-1829) is de ontdekker van het element beryllium (Be). In 1798 scheidde Vauquelin berylliumoxide (BeO) af uit het mineraal beril. Hij onderkende daarbij andere eigenschappen dan die van oxiden van reeds bekende elementen. Op 13-jarige leeftijd werd hij leerling apotheker in Rouen.

Louis-Nicolas Vauquelin is de ontdekker van het element beryllium.

Van 1779-1788 was hij achtereenvolgens knecht, leerling en medewerker van Antoine François Comte de Fourcroy in Parijs. Vanaf 1790 publiceerde Vauquelin onder eigen naam. In 1793 werkte hij in een apotheek in Melun. In 1794 werd hij benoemd als hoogleraar in de scheikunde aan de École des Mines (Parijs) en als docent aan de École Polytechnique.

In 1801 werd hij aangesteld als hoogleraar aan het Collège de France en in 1803 als directeur van de pas opgerichte École Spéciale de Pharmacie. Van 1804 -1811 was hij hoogleraar aan de Jardin des Plantes en van 1811-1829 hoogleraar aan de medische faculteit van de Sorbonne in Parijs als de opvolger van De Fourcroy. In 1797 slaagde Vauquelin erin chroomoxide uit crocoiet te isoleren door het mineraal op te lossen in zoutzuur.

Een jaar later bleek hij in staat om uit chroomoxide metallische chroom te isoleren door het in een oven te verhitten. Later ontdekte hij dat sommige edelstenen (zoals een robijn) ook sporen van chroom bevatten. Hij bepaalde de samenstelling van aluin en isoleerde (in 1806) samen met Jean-Pierre Robiquet, het eerste aminozuur dat werd ontdekt met de naam asparagine.