Narcís Monturiol (1819-1885)

Narcís Monturiol i Estarriol (1819-1885) was een Spaanse uitvinder van de eerste door een verbrandingsmotor aangedreven onderzeeboot. Deze ingenieur, artiest en intellectueel was de zoon van een kuiper. Monturiol ging naar school in Cervera en haalde een graad in recht in Barcelona in 1845, hoewel hij nooit als advocaat zou gaan werken. Zijn vriendschap met Abdó Terrades bracht hem ertoe zich aan te sluiten bij de Republikeinse Partij en te sympathiseren met de socialistische ideeën van Étienne Cabet. Hij steunde de Catalaanse deelname in de utopische gemeenschap Icaria en Nieuw Icaria.

Monturiol was uitvinder van een verbrandingsmotor aangedreven onderzeeboot.

Vanwege zijn politieke ideeën moest hij in 1848 in ballingschap gaan in Frankrijk. Na terugkomst leerde hij voor letterzetter en begon met een drukpers in 1846 de krant “La madre de familia” uit te geven en tussen 1847 en 1848 “La Fraternidad” wat de eerste communistische kranten van Spanje werden. Tijdens zijn verblijf in Cadaqués zag hij het gevaarlijke werk van de koraalvissers, waarbij hij getuige was van het verdrinken van een van de vissers.

Hierdoor begon hij te denken over het duikbootprincipe. Toen hij in september 1857 terugkeerde in Barcelona zette hij het eerste bedrijf in Spanje op dat zich bezighield met onderwater varen met de naam Monturiol en een startkapitaal van 10.000 pesetas bezat. In 1858 presenteerde hij zijn project in een wetenschappelijk belangrijk tijdschrift. De eerste proefduik van zijn eerste duikboot “Ictíneo I” vond plaats in september 1859 in de haven van Barcelona.

De “Ictíneo I” had een lengte van 7 meter, een breedte van 2,5 meter en een holte van 3,5 meter en was bedoeld om het koraalvissen te vereenvoudigen. De vochtbestendige houten binnenste romp was bolvormig en had een inhoud van 7 m³, terwijl de buitenromp een visvormige cilinder was met een elliptisch deel. Tussen de twee rompen bevonden zich ballasttanks, een tank met zuurstof voor ademhaling en verlichting en een tank met waterstof die een oxhydrische lamp voedde voor verlichting van de waterdieptes.