Neoimpressionisme en de invloed op moderne kunst

De neoimpressionisten Georges Seurat en Paul Signac zorgden met hun specifieke schilderstijl voor een ware openbaring in de kunst van het schilderen met kwast en verf. Lange strepen en gevulde vlakken bestaan nu uit punten en aanzetten van de kwast.

Das Sehen sehen

Het geheel wordt een compositie van vibrerende kleurreflexen. Het op zich schijnbaar eenvoudig schilderwerk wordt bij de totale waarneming een zintuiglijke belevenis en een schilderwerk voor de “hersenen en de ogen” (Signac). Kijkers worden zich bewust van het werk en van de visuele werking ervan. De kijker ziet zich kijken. Beide schilders lieten voor het eerst zien waaruit een voorstelling pas echt bestaat, namelijk uit kleurelementen. Met hun experimenten zijn de schilders aan het eind van de 19e eeuw begonnen. In het nieuwe boek “Das Sehen sehen” is een rijk geïllustreerd beeld gegeven van een deel van het oeuvre van de schilders. Meerdere kunstkenners schrijven over de fenomenen van het neoimpressionisme. Veel schilders uit de 20e eeuw lieten zich inspireren door de speciale techniek van dit boeiende schilderwerk. De lezer vindt het werk van onder andere Henri-Edmond Cross, Camilie Pissarro en Achille Laugé. In de gelijknamige tentoonstelling in het Kunsthaus Zug zijn ook kunstwerken van de kunstenaars Kandinsky, Albers, Klein, Flavin, Mondriaan, Turrell en Eliasson te bewonderen. Van de kunstenaars zijn één of meerdere werken kleurrijk afgebeeld.

ISBN 978 3 7757 2115 8, “Das Sehen sehen”, Matthias Haldermann, Hatje Cantz Verlag, 2008, 222 pagina’s.