Opslag van gegevens in 3D hologrammen (2)

Het inleidende hoofdstuk start met de feiten vanuit de werkzaamheden in 1891, waarbij Lippmann voor het eerste een demonstratie gaf over zijn methode van het gebruik van interferentie bij de kleurenfotografie. Dankzij de ontdekking van de holografie door Dennis Gabor in 1948 ontstond er een geheel nieuwe ontwikkeling in het toepassen van de techniek van interferentie van elektromagnetische stralen. Daarna worden de principes van de holografische opslag behandeld.

Holographic Data Storage

Veel toonaangevende bedrijven zochten naar mogelijkheden voor toepassingen van deze principes in commerciële uitvoeringen. Een groot deel van deze ontwikkelingen worden uitgebreid beschreven. De basis voor optische opslag van gegevens in een hologram wordt gevormd door het gebruik van het principe van volume holografie. De auteurs maken voor het verklaren van deze principes veelvuldig gebruik van formules en afleidingen uit de hogere wiskunde.

Vanzelfsprekend zijn enkele hoofdstukken geheel gericht op de behandeling van de verschillende vormen van opslagmedia. Daarbij komt vooral naar voren de bijzondere inspanningen voor het verkrijgen van super hoge kwaliteiten van het opslagmateriaal. Het studieboek bevat voorts een deel over lasers en andere noodzakelijke optische componenten. Ook zijn de resultaten van meerdere demonstratie-opstellingen in beeld gebracht. Het boek bevat veel illustraties, sluit af met een trefwoordenregister en mag gezien worden als een referentiebron voor verdere ontwikkeling naar commerciële toepassingen voor opslag van data in hologrammen.

SBN 3-540-66691-5, “Holographic Data Storage”, D. Psaltis, G.T. Sincerbox, e.a., Springer-Verlag, 2000, 486 pagina’s.