Optische en visuele illusies geven extra oogbewegingen

De expositie “Augentaumel” in meerdere ruimten van het Kultuurhuis van de firma BASF toonde kunstwerken met het thema optische kunst - op-art uit de collecties van het Museum voor Konkrete Kunst Ingolstadt en de Stichting voor Konkrete Kunst.

Augentaumel

Centraal stond het werk van Ludwig Wilding, één van de belangrijkste Duitse vertegenwoordigers van de op-art, aangevuld met werken van kunstenaars als Bridget Riley en Victor Vasarely. Zij gelden eveneens als de eerste impulsgevers voor deze kunstvorm. Voor de eerste maal in het bestaan van het Kulturhaus werden geometrisch abstrakte werken getoond, waarop bezoekers veelal verrassend reageerden. Zeker het lijnen- en interferentiespel op de werken van Wilding kreeg veel aandacht. Met zijn stereoscopische beelden en zijn schijnbewegingen oogstte Wilding grote waardering voor zijn vindingrijkheid. De meest aantrekkelijke werken van Wilding zijn in driedimensies ontworpen. Door het dieper liggende lijnenpatroon te laten interfereren met een iets hoger lijnenpatroon ontstaat er bij het langslopen een fascinerend bewegend patroon, dat na iedere stap wisselt in vorm, structuur en uitstraling. Van bijzondere betekenis zijn de werken van Jesús Rafael Soto, Carlos Cruz-Diez, Heinz Mack, Adolf Luther, Günter Dohr, Gianni Colombo en andere kunstenaars uit Duitsland en Zwitserland. Het ontstaan en de erkenning van de zogenoemde opti-sche kunst is in de kunstgeschiedenis niet scherp gedefinieerd of afgebakend. In het begin van de 60-er jaren werden meerdere experimenten uitgevoerd met lijnen, geometrische figuren en virtuele bewegingen. De succesvolle expositie heeft een mooie catalogus opgeleverd waarin alle getoonde werken met toelichting staan afgebeeld en waarin de ontwikkeling van op-art op een interessante wijze is beschreven. Een uitgave voor alle actieve kunstliefhebbers.

ISBN 978-3-942694-10-0, “Augentaumel”, Kathrin Ehrlich en Amely Deiss, BASF Schwarzheide, 2013, 100 pagina’s.