Optische illusies maken deel uit de dagelijkse observaties

Bij het oriënterend doorbladeren van het nieuwe boek “Les illusions d’optique” om een eerste indruk te verkrijgen van de rol van optische illusies binnen de context van de titel, viel het direct op dat informatie en resultaten van onderzoek naar het ontstaan en doorgronden van illusies voornamelijk zijn gebaseerd op neurologische en filosofische feiten en aspecten. Als subtitel voor de wetenschappelijke benadering, waarbij ook diverse fysische aspecten een rol van betekenis spelen, is daarom gekozen voor de verklarende subtitel: “Een inleiding tot de kwantumgedachte van het dagelijks leven”.

Les illusions d’optique

De auteur verdeelde de behandeling van het fenomeen optische illusies na de inleiding “De wereld leren begrijpen”, in twee gedeelten “De multipolaire neuronale processen” en “De gebieden van onze gedachten”. Het begrip kwantumgedachte speelt een belangrijke bij de benadering van het hoofdonderwerp. Aanhangers van deze structuur leven vanuit een gedachte dat alles in onze wereld al aanwezig is in het hier en nu. Door de aanname van de leer van de kwantumgedachte dat alles op hetzelfde moment plaatsvindt en alleen afhankelijk is van de gedachte van de waarnemer, maakt dat onze wereld veel meer vormbaar en maakbaar is dan we denken.

Alles wat je nodig hebt in het leven is er al, je hoeft alleen maar je aandacht erop te richten. Naast een begrijpbare wetenschappelijke benadering van optische illusies kunnen wij zeker vaststellen dat het boek ook vele onderdelen met een filosofische benadering behandeld. We observeren dagelijks aarzelingen, oscillaties tussen verschillende opvattingen, superposities van gevoelens, interferenties van meerdere berichten, verwikkelingen van invloeden, onzekerheden in waargenomen variabelen, intenties en acties uit logica.

Een grote verzameling van deze mentale schema’s heeft het mogelijk gemaakt een spectaculaire technologische ontwikkeling te realiseren met halfgeleiders, lasers en elektronische apparatuur. In de optische waarneming merken we ook de aanwezigheid van vergelijkbare patronen en de actie dat wij de complexiteit willen begrijpen. Elke dag weer maken we deel uit van die complexiteit in gebieden als optische illusies, kunst, fysica, psychologie, sociologie, levenswijzen en mythologieën. Deze mentale activiteiten lijken verband te houden met structuren van neuronengroepen.

De Jastrow-illusie en de Fraser-illusie.

De verwerking van onze dagelijkse waarnemingen blijft daarmee een enorme complexiteit aan activiteiten in neurologische netwerken en een bijna onbeïnvloedbare combinatie van bewuste en onbewuste waarnemingen. Zelfs als we door onze traditionele opvoeding worden geleerd om ons op een bepaalde manier te gedragen, blijven we in onze gedachten een reeks van spontaan optredende diversiteiten als aarzelingen, wisselende gevoelens, onzekerheden en gevoelens registreren en verwerken in ons brein. In een bepaalde mate kunnen gemanipuleerde beelden, teksten en bewust aangebrachte bedriegende figuren aan bijdragen.

De auteur bespreekt de gebieden van onze gedachten en geeft een beeld van neuronale processen. Ook hij is ervan overtuigd dat een hoeveelheid aan optische illusies invloed kan uitoefenen op ons gedrag, emoties en gevoelens. In dat kader passeren meerdere klassieke illusies met aandacht voor de achtergrond en de werking ervan. Het gebruik van illusionistische afbeeldingen in de kunst krijgt speciale aandacht en gaat de auteur in op invloeden van aspecten als fysica, psychologie, sociologie en mythologie op onze waarneming. Het interessante boek sluit af met een literatuur- en trefwoordenlijst.

ISBN 978-2-343-13164-1, “Les illusions d’optique”, Xavier Bolot, Editions Harmattan, 2017, 186 pagina’s.