Paul Delvaux brengt iconen bij elkaar in zijn schilderijen

De Belgische kunstschilder Paul Delvaux nam met groot plezier deel aan een aantal grote tentoonstellingen met surrealistische kunstwerken van bekende en minder bekende surrealisten. Ondanks deze vrijwillige deelname aan de surrealistische uitstralingen en het karakter van zijn voorstellingen op zijn werken, heeft Delvaux zich nooit officieel aangesloten bij de surrealisten als Dalí, Magritte, Duchamp en Ernst.

Paul Delvaux - De wakkere dromer

Hij wilde zich zelfstandig ontwikkelen en heeft er lang over gedaan om de roem te krijgen die hij zo graag verlangde. Zijn oeuvre heeft een aantrekkelijke hoeveelheid bereikt, die ruim voldoende is om fascinerende tentoonstellingen te organiseren. De tentoonstelling “Paul Delvaux - De wakkere dromer” in Museum Cantini te Marseille liet Paul Delvauxs eigen universum uitgebreid zien. Delvauxs ontwikkeling wordt gekenmerkt door de confrontatie met talrijke en diverse esthetische ervaringen, van het schilderen van Vlaamse landschappen tot de ontdekking van het surrealisme en Giorgio de Chirico, via de Vlaamse expressionisten en Modigliani.

Hij bracht als een discrete en zwijgzame schilder die vaak twijfelde, in zijn poëtische en intieme scheppingen een eigen beeldtaal. Daaruit ontstonden de iconen van zeer schaars geklede dames, treinen en stations. Zijn prachtige werken vervelen nooit en blijven van begin tot het eind van de tentoonstelling uiterst boeiend. In de bijbehorende rijk geïllustreerde catalogus kunnen alle kunstliefhebbers en fans van het werk in de vorm van schilderijen en tekeningen van Paul Delvaux ook genieten van de schoonheid en verrassingen.

Dankzij de uitgebreide toelichtingen en de frisse artikelen over de specifieke benaderingen van Paul Delvaux (1897-1994) is dit kunstdocument ook geschikt als studiemateriaal voor studies aan de Academie en voor studies in de kunstgeschiedenis. Paul Delvaux - De wakkere dromer is een ontdekkingsreis door het oeuvre van een van de bekendste figuratieve schilders van de 20e eeuw. Sinds zijn jongste kindertijd is hij gefascineerd door de wereld van de spoorwegen.

De door Paul Delvaux gecreëerde iconen stonden regelmatig model voor de postzegelontwerpers.

Treinen, trams en stations zijn een ware passie voor hem. In de periode 1921-1922 schildert hij zijn eerste stations, vooral studies van het Luxemburgstation in de Brusselse Leopoldswijk. Van hem is tevens bekend een serie schilderijen en tekeningen in het theater van skeletten. De inspiratie voor deze uitgebreide serie doet hij op in het Museum voor Natuurwetenschappen in Brussel. Op originele wijze verenigt de kunstenaar binnen eenzelfde universum verschillende onderwerpen die sinds zijn jeugd zijn fantasie prikkelen en een alternatieve, tijdloze realiteit vormen die tot uiting komt in zijn schilderijen en tekeningen.

Door de onwerkelijke sfeer en het samenbrengen van iconografische elementen die schijnbaar niets met elkaar te maken hebben, krijgt zijn werk vaak het etiket “surrealisme” mee. Toch behoort Paul Delvaux niet tot de groep die ontstond rond André Breton. Op enkele gelegenheden na, houdt Delvaux zich ver van activiteiten van deze beroemde groep. Een gedetailleerde biografie sluit dit mooie kunstdocument af.

ISBN 978-94-6161-164-2, “Paul Delvaux - De wakkere dromer”, Georges Banu, Olivier Cousinou, e.a., Uitgeverij Snoeck, 2014, 172 pagina’s.