Theorie en toepassingen voor de moderne lichtmicroscopen (2)

Tot slot is er nog een paragraaf opgenomen over theoretische aspecten van microscoopresolutie. De laatste paragraaf in het boek gaat over de geschiedenis van de microscoop, van de eenvoudige vergrootlens van Leeuwenhoek tot en met de uitvinding van de ‘dubbele’ of de ‘samengestelde microscoop’, optische en mechanische vooruitgang en ten slotte de ontdekking van fluorescentie en de uitvinding van epifluorescentiemicroscopie.

Techniques in Light Microscopy

De in het leer-, studie- en referentieboek besproken microscopische opnametechnieken zijn de primaire methoden die al meer dan 100 jaar worden onderwezen, maar de auteur heeft aan die basisleerstof moderne updates toegevoegd waar dat van toepassing is. Zoals beschreven, volgen deze technieken grofweg historische ontwikkelingen, beginnend met de zogenoemde helderveld- en donkerveldmicroscopie en gaande via gepolariseerd licht, fasecontrast, differentieel interferentiecontrast en modulatiecontrastmicroscopie.

Donkerveldmicroscopie is een vorm van microscopie waarbij het preparaat zodanig wordt belicht dat er geen ander licht dan van het preparaat zelf in het beeldveld kan komen. Helderveldmicroscopie maakt gebruik van normaal, wit licht. De methode van microscopie waarbij een computationele interventie wordt toegepast, wordt daarom ook wel de microscopische beeldvorming genoemd. Dat wil zeggen dat het uiteindelijke vergrote monster op een computerscherm als een digitaal beeld wordt bekeken, en dat pas na een computerbewerking van beeldgegevens. Vaktechnisch een zeer waardevol studieboek op universitair niveau voor studenten en docenten. Voor gebruikers van microscopen een opstap naar meer kennis over de microscoop.

De ‘eerste’ microscoop kreeg jaren later steeds meer opvolgers met betere eigenschappen in andere behuizingen voor steeds meer toepassingen.

ISBN 978-0-19-888583-2, “Techniques in Light Microscopy”, Steven E. Ruzin, Oxford University Press, 2024, 244 pagina’s, £ 55.