Van een onschatbare waarde voor liefhebbers van illusies (19a)

In alweer de 19e editie van onze rubriek “Van een onschatbare waarde voor liefhebbers van illusies” informeren wij onze lezers over een studieboekje voor het vwo met een voor sommigen lastig onderwerp en voor anderen bekend terrein, namelijk over het magische en in wetenschappelijke publicaties veel besproken onderwerp “licht als een golfverschijnsel”.

Licht als een golfverschijnsel

Het heeft vele jaren geduurd voordat er rust kwam in een wetenschappelijke tweestrijd over één van de belangrijkste verschijningsvormen van licht, namelijk als een deeltjesverschijnsel of als een golfverschijnsel. In het verleden was het namelijk helemaal niet zo vansprekend dat het licht wordt opgevat als een golfverschijnsel.

In de inleiding van het vwo-studieboekje geven de auteurs in een inleiding een beeld van een tweestrijd tussen de beschouwingen van twee wetenschappers, namelijk die van de Engelse wetenschapper Sir Isaac Newton (1642-1727) en die van de Nederlandse wetenschapper Christiaan Huygens (1629-1695).

Ter gelegenheid van het door de UNESCO uitgeroepen internationale jaar van het licht in 2015 verscheen een schat aan postzegels waarop vaak met unieke schetsen en afbeeldingen het optische fenomeen van licht begrijpelijk is weergegeven.

In 1672 beschreef Newton licht in zijn deeltjestheorie en zou licht bestaan uit kleine materiedeeltjes, die vanuit een lichtbron worden uitgezonden. Meerdere eigenschappen van licht kunnen met deze theorie verklaard worden. In 1678 maakte Huygens zijn golftheorie bekend. Ook met deze theorie zijn de standaard eigenschappen van het licht te verklaren. (Wordt vervolgd).

ISBN 90-11-002601, “Licht als golfverschijnsel”, A. Botzen, C.P. Koene en J.G.E.M. Backus, Uitgeverij Educaboek, 1983, 2e druk, 60 pagina’s.