Wereldprimeur Hongaarse Post voor postzegelflipboek

Met het uitbrengen van een filatelistisch flipboekje met 30 verschillende plaatjes heeft de Hongaarse Post een wereldprimeur neergezet. Door de plaatjes met de duim snel achter elkaar te laten omslaan wordt een filmpje met een bewegende Gömböc gestart. Na 30 plaatjes is het op.

Gömböc op Hongaarse postzegels

De Gömböc is een driedimensionaal geometrisch lichaam met één stabiele positie als de Gömböc op een plat oppervlak gelegd wordt. Hoe je dit lichaam ook op het platte vlak legt, het komt altijd uit zichzelf overeind naar zijn stabiele positie. Enkele schildpadtypen hebben een schild in een vorm van een Gömböc. Met de ontwikkeling en beschrijving door de wiskundigen Gábor Domokos en Péter L. Várkonyi is aangetoond dat een lichaam met minder dan twee evenwichtspunten niet bestaat. Het idee voor de Gömböc is ontstaan in 1995 door een uiteenzetting van Vladimir Igorevich Arnold. De Gömböc is in dertig verschillende posities gefotografeerd en deze posities zijn afgebeeld op postzegels. De postzegels zijn los te koop, in een vel van 30 verschillende postzegels of als een flipboekje (duimbioscoop of filmboek).

Twee losse postzegels en een vel van 30 postzegels.

Schildpadschild levert idee driedimensionale Gömböc
Bij de Hongaarse posterijen verscheen op 1 mei 2010 ter gelegenheid van de wereldexpo Shanghai 2010 een wel heel bijzondere filatelistische uitgave. Een vel met 30 verschillende postzegels met afbeeldingen van een driedimensionaal geometrisch lichaam, de Gömböc, dat in 30 posities is gefotografeerd en afgebeeld. De 30 unieke plaatjes zijn ook uitgebracht en gebundeld in een zogenoemd flipboekje (ook wel genoemd een filmboekje of duimbioscoop). Door met de duim de blaadjes één voor één te laten omslaan ontstaat er in een tijd van 2 seconde een beeldverhaal van een bewegende Gömböc. Een Gömböc heeft slechts één stabiel en één instabiel evenwicht en is daarmee een mono-monostatisch wiskundig lichaam. Dit bijzondere en speelse object is in 2006 ontwikkeld door de Hongaarse wiskundigen Gábor Domokos en Péter L. Várkonyi naar een idee uit 1995 van Vladimir I. Arnold.