Wilhelm Carl Werner Otto Fritz Franz Wien (1864-1928)

De Duitse natuurkundige Wilhelm Wien (1864-1928) werd geboren in Oost-Pruisen. Hij kreeg privé-onderwijs en werd al vroeg voorbereid om zijn vader als herenboer op te volgen om de landerijen van de familie te beheren. Zijn schoolleiding begon in 1879 in zijn woonplaats. Al snel kreeg hij les op het gymnasium in Heidelberg in de periode tussen 1880-1882.

In 1911 werd hij onderscheiden met de Nobelprijs voor de Natuurkunde.

In 1882 startte hij zijn universitaire studie aan de universiteit van Göttingen, gevolgd door een vervolg in Berlijn. Hij werkte van 1883 tot in 1885 in het laboratorium van Hermann von Helmholtz, om daarna in 1886 te promoveren op een proefschrift over verstrooiing van licht aan metalen en de optredende verkleuringen in het verstrooide licht. Na zijn promotie keerde hij door omstandigheden op het familielandgoed terug en zorgde vier jaar lang voor de bedrijfsvoering. Hij dacht in die periode na over zijn wens om natuurkundig onderzoek te doen. Het landgoed werd verkocht in 1890 en hij werd assistent van Helmholtz in Berlijn.

Zijn ouders gingen mee naar Berlijn. In 1896 volgde hij Philipp Lenard op als docent en onderzocht kathodestralen. In 1899 werd Wien professor in Gieβen en volgde in 1900 W.C. Röntgen op in Würzburg. In 1919 kwam hij in München terecht en werd weer opvolger van Röntgen. Bekend is Wien geworden door zijn ontdekkingen van de wetten die de uitstraling van warmte bepalen. In 1896 leidde hij zijn stralingswet af. In 1911 werd hij onderscheiden met de Nobelprijs voor de Natuurkunde.