Willebrord Snel van Royen (1580-1626)

De Nederlandse wis- en natuurkundige Willebrord Snel van Royen (1580-1626) woonde zijn gehele leven in Leiden. In 2020 is er aandacht voor zijn 440e geboortejaar. Hij is op internationaal niveau ook bekend als Willebrord Snellius en was tevens een bekend humanist, taalkundige en astronoom.

In 2020 is er aandacht voor zijn 440e geboortejaar.

Al op jongere leeftijd volgde Snellius onderwijs in de school van zijn vader, leerde Latijn, Grieks en filosofie en had al vroeg grote belangstelling voor wiskunde. Hij kreeg les van Ludolph van Ceulen en werkte ook voor Tycho Brahe. Eveneens werkte in die tijd ook Johannes Kepler voor Brahe.

Snellius vertoefde regelmatig in het buitenland voor zijn contacten, studies en werkzaamheden. In 1613 werd hij benoemd als hoogleraar wiskunde aan de universiteit in Leiden en publiceerde boeken over landmeetkunde, navigatie, hydrografie en astronomie en naar hem is het grote kwadrant van Snellius vernoemd. Snellius is vooral bekend geworden door de naar hem genoemde Wet van Snellius, een natuurwet uit de optica, die hij in het jaar 1621 herontdekte.