Wiskundige onmogelijkheid in historische perspectieven (2)

Terwijl wiskundige onmogelijkheidsbewijzen rigoureuzer zijn dan onmogelijkheidsargumenten op andere terreinen van het leven, hebben wiskundigen grote vindingrijkheid gebruikt om onmogelijkheden te omzeilen door de spelregels te veranderen. Complexe getallen zijn bijvoorbeeld uitgevonden om onmogelijke vergelijkingen oplosbaar te maken. Op deze manier zijn onmogelijkheden een sterke creatieve kracht geweest in de ontwikkeling van de wiskunde, de wiskundige natuurkunde en de sociale wetenschappen.

A History of Mathematical Impossibility

De auteur geeft in zijn inleiding dat zijn doel was om een semi-populair boek te schrijven, waarvan de inhoud gebaseerd moest zijn op een gedegen historisch onderzoek. Het moest leesbaar en interessant zijn voor een publiek met een flinke interesse in de achtergronden van de wiskunde. De auteur maakt, waar het nodig is, gebruik van illustraties die daarmee een belangrijk onderdeel vormen van het wiskunde boek. De auteur bespreekt het bijzondere thema uit de wiskunde in 21 hoofdstukken.

Na zijn compacte inleiding op de inhoud van zijn boek vindt de gebruiker onder andere de hoofdstukken “Classical Problems of Antiquity”, “The Classical Problems: The Impossibility Question in Antiquity”, “Cube Duplication and Angle Trisection in the 17th and 18th Centuries” (met het werk van René Descartes), “Circle Quadrature in the 17th Century”, “Euler and the Bridges of Königsberg” en “Impossibility in Physics”. Het studieboek sluit af met een literatuurlijst en een trefwoordenregister

Beide wetenschappers en wiskundigen droegen bij aan de ontwikkeling van de toegepaste wiskunde.

ISBN 978-0-19-286739-1, “A History of Mathematical Impossibility”, Jesper Lützen, Oxford University Press, 2022, 284 pagina’s, £ 27.49.